شرکت ما مجموعه کاملی از محصولات را ارائه می‌دهد، از جمله کپسول‌ها، بولوس‌ها، خمیرها، پودرهای محلول، الکترولیت‌های مخصوص گوساله و گاو و افزودنی‌های روزانه خوراک.
منو
تماس با مشاوران: 09389596838
بهبود عملکرد سیستم ایمنی
حمایت از حداکثر تولید شیر
افزایش ماده خشک مصرفی
درمان کتوزیس
کاهش ابتلا به کتوزیس بالینی و تحت بالینی و کاهش برداشت از ذخایر بدنی
کاهش التهاب
گاهاً شیردهی با فاصله بین زایش، افزایش آن تولید شیر و متعاقباً نیاز به مواد مغذی را تجربه می‌کنند. در این میان کاهش ماده خشک مصرفی توسط گاوها چالش بزرگی برای تأمین این نیازها به شمار می‌رود. کاهش مصرف مواد مغذی، تبدیل منابع بدنی به مواد مورد نیاز برای تولید شیر را افزایش داده و احتمال بروز بیماری‌هایی همچون کتوزیس بالینی و کتوزیس تحت بالینی را به میزان 15 تا 40 درصد افزایش می‌دهد.
کتوزیس بالینی و کتوزیس تحت بالینی از جمله اختلالات متابولیکی رایج در دوره اوایل شیردهی محسوب می‌شوند که به ویژه در سناریوهای مدیریت ناکارآمد و سطح پایین انرژی در خوراک گاوها شایع‌تر هستند. این اختلالات می‌توانند به کاهش تولید شیر، کاهش بازدهی اقتصادی گله و افزایش احتمال بروز بیماری‌های ثانویه منجر شوند.
مکمل گلوکز در شکمبه می‌تواند به کاهش این مشکلات کمک کند. این مکمل با ترکیب بهینه‌ای از مواد اولیه خاص و رهایی پیوسته گلوکزوژن‌ها در شکمبه به منظور تأمین انرژی لازم برای گاوهای شیرده طراحی شده است. ترکیب این مکمل با گلوکوز بالا و قابلیت رهایی تدریجی آن در شکمبه باعث می‌شود که گاوها در دوره اوایل شیردهی قادر به تأمین نیازهای انرژی خود باشند و از بروز مشکلاتی مانند کتوزیس جلوگیری شود.
| ماده مغذی | مقدار افزایش نیاز |
|---|---|
| گلوکز | ۲/۷ برابر رحم آبستن |
| اسیدهای آمینه | ۲ برابر رحم آبستن |
| اسیدهای چرب | ۴/۵ برابر رحم آبستن |
| کل نیاز به انرژی | ۳ برابر رحم آبستن |
یکی دیگر از ویژگی‌های جیره‌های دوره تازه زا بر اساس تحقیقات اخیر عدم افزایش بیش از اندازه کنسانتره و مصرف جیره‌های با سهم علوفه بیشتر به منظور حفظ پیشگیری شکمبه و در نتیجه جلوگیری از بروز ناهنجاری‌هایی مانند اسیدوز، لنگش و جابجایی شیردان است که قابلیت تولید انرژی و گلوکز مورد نیاز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این در حالی است که گروه‌هایی با قابلیت تخمیر سریع از نشاسته ضمن کاهش pH شکمبه و افزایش خطر اسیدوز میزان متابولیت‌های مضر سمی پروتئین‌های فرار مانند متیل‌گلیوکسیل و سرم مالون‌دی‌آلدئید و متعاقباً افزایش خطر التهاب و تنش اکسیداتیو می‌شود.
مصرف ترکیبات گلوکوژن‌زا با ترکیب بهینه‌ای نظیر گلوکز و گلوکونات طی این دوره سبب کاهش مواردی نظیر اختلالات پس از زایش نظیر کتوزیس، اختلال در بازدهی تولید مثل و افزایش حذف رخ می‌دهد و همچنین امکان تامین انرژی لازم از منابع گلوکز و حذف فشار از روی چربی بدن را ایجاد می‌کند.
علاوه بر این، استفاده از پیش‌سازهای گلوکز در شکمبه جهت سنتز گلوکز و چربی شیر از طریق کاهش تولید NADPH (از مسیر دیگر) و از طریق کاهش میزان اسیدهای چرب آزاد سرم (NEFA) سریع سبب کاهش ناتوانی متابولیک بدون نیاز به تامین سریع اکسیداتیو انرژی از ذخایر بدن می‌شود.
علاوه بر این، این ترکیب با حفظ چربی شیر به‌طور کلی باعث کنترل تولید بدن گاو شده و کاهش فشار بر روی کبد می‌شود. در نهایت، این ترکیب سبب کاهش علائم کتوزیس و تنظیم متابولیک تولید انرژی به بدن می‌شود. تنظیم انرژی به منظور تامین نیازهای بالا در تولید طی دوره اوایل شیر دهی به صورتی که برای گوساله و نیز برای بدن خود بیماری کتوز را تشدید نمی‌کند.
گلیکورپیشیا بر بستر حامل آلی تولید می‌شود.
گلیکورپیشیا حاوی نسبت بهینه ترکیبات مؤثر به منظور استفاده از حداکثر توان تولید گلوکز در کبد است.
گلیکورپیشیا با نسبت بهینه ترکیبات پیش‌ساز و استفاده از ترکیبات نوآورانه، مانع از افت ماده خشک مصرفی می‌شود.
تخریب پیش‌ساز مورد استفاده در گلیکورپیشیا از مسیرها و مکانیسم‌های مختلفی وارد چرخه تولید گلوکز می‌شود.
گلیکورپیشیا سبب کاهش مقداری متان تولیدی در شکمبه و افزایش نسبت مصرف پروپیونات به اسیدهای چرب فرار می‌شود.
بهبود تأمین انرژی ناشی از ماده موثر بین محصولات پیش‌ساز گلوکز بازار است.
گلیکورپیشیا دارای اثری سریع در بدن بوده و به صورت مداوم در شکمبه آزاد می‌شود.
ترکیبات خاص موجود در گلیکورپیشیا باعث کاهش برداشت از ذخایر بدنی می‌شود.
گلیکورپیشیا باعث افت pH شکمبه و اسیدوز نمی‌شود.
گلیکورپیشیا حاوی نسبت بهینه گلیسرول، منیوپروپیونات، گلیکوگول و ترکیبات واسطه چرخه کربس به صورت بازنشانی شده بر بستر پلت ذرت با قابلیت رهش پیوسته در شکمبه است. هر کدام از ترکیبات فعال موجود در ساختار گلیکورپیشیا با مکانیسم‌های متفاوتی سبب فراهم سازی پیش‌ساز گلوکز در کبد جهت استفاده در تولید گلوکونئوژنز می‌شوند. در ترکیبات گلیکورپیشیا، علاوه بر این موارد، توانمند است ضمن تعدیل ذخایر بدنی و کاهش اسیدهای چرب آزاد سرم و بهبود تعادل انرژی خون و بهبود سامانه دفاعی، سبب کاهش تجمع مواد اکسیداتیو و متابولیت‌های مضر در کبد و کاهش دادن برخی شرایط ناپایدار انجام مسیر گلوکونئوژنز شود. نسبت B12 نیتروژن به پروتئین در این ترکیب به گونه‌ای تنظیم شده است که شرایط بهتری برای تولید انرژی و متابولیک فراهم می‌آورد.
به دلیل وجود دیگریدوسی فسفات سنتزیون (پیش‌ساز NADPH به واسطه تولید سلولزیولاز، استرولات) و گلوکز در پروپیونات، و افزایش مواد فعال بر این دو مسیر، گلیکورپیشیا سبب ایجاد تعادل انرژی، نشاط و کارایی بیشتر می‌شود.
ترکیب موثر گلیکورپیشیا سبب فراهم سازی انرژی سریع و مداوم برای تولید می‌شود و از برداشت سریع ذخایر بدنی جلوگیری می‌کند. این ترکیب توانایی قابل توجهی در تامین نیازهای بالای انرژی برای گاوهای تازه زا، و گاوهای در اوایل زایش و میش‌های فحل دو و چندقلو‌زایی داشته و از بروز مسمومیت‌های ناشی از شرایط کتوزیس جلوگیری می‌نماید.